Zuidwesterstorm

Er waait hier een zuidwesterstorm. De windvlagen zijn soms zo hard dat ik er bijna op kan zitten. Gelukkig heb ik Angel bij me, mijn rots in de branding, die me als een heus anker vastnagelt aan de grond.
Wanneer waait het trouwens niet in het westen?
Ik kan me herinneren dat ik me, heel lang geleden toen ik nog in het oosten woonde en een keertje in Den Haag mocht logeren, enorm ergerde aan deze harde windstoten, die ervoor zorgde, dat mijn vriendin en ik niet eens behoorlijk konden touwtje springen. Het touw zwiepte overal heen behalve daar waar wij wilden springen.
En als opgroeiende puber, inmiddels wonende in het westen, was het behoorlijk stampen, zo tegen de wind in op je fietsje langs akkers en velden. Volledig onbeschut door weer en wind. Had je op de heenweg nog wind tegen en kon je al dromen van een terugreis met diezelfde storm in de rug, was hij verdorie gedraaid en begon het gestamp op de terugweg weer opnieuw.
Ik zou er inmiddels aan gewend moeten zijn....Maar ach, ik ben er eenvoudigweg niet mee opgegroeid, zal ik maar zeggen.

Ondanks deze zuidwesterstorm, de regenvlagen bij nacht en ontij, hebben we hier toch ook wel weer mazzel. Want tot nu toe is het elke middag heerlijk droog buiten.
De harde wind maakt met grote regelmaat de lucht schoon en daar lopen we dan, ons koesterend in een heerlijk opwarmend zonnetje. Soms mager, soms al heel krachtig.
In De Paauw zijn een aantal velden behoorlijk drassig geworden, maar dat mag de pret niet drukken. De honden schijnen er absoluut geen last van te hebben.


De hele week profiteren Angel en ik al van deze heerlijke middaguitjes.
Het loopje van 1 uur heeft zich inmiddels uitgebreid naar bijna 2,5 uur. Zijn we net klaar met ons rondje, komen we de volgende leuke bazen met honden tegen en begint de rit weer van voren af aan. En zo glijdt de tijd voorbij. Nu de avonden lengen blijft ook ons avonduitje niet onverschoond van gezeldschap.

Zo komen we ’s avonds steevast Nel tegen, een hele lieve slanke bruine Labrador.

Helemaal weg van Angel en vreselijk enthousiast. Uitdagen tot een renpartij is Nel niet vreemd. Wat kunnen die samen achter elkaar aan jagen, gewoon prachtig om te zien. Als er dan ook nog eens een hele kleine Jack Russel pup langs komt, die heel dapper mee rent, is het feest kompleet.

Ook Bella met haar 2 whippets Rex en Boeboe komen we vaak tegen. Wij zijn bijna buren.
Boeboe rent onder de naam “C’est la vie” en Rex rent onder de naam “Cool” met regelmaat wedstrijden op de windhondenrenbaan hier vlak bij Duindigt.
Rex was laatst clubkampioen. Toppers zijn het!

De storm laat de sneeuwklokjes en crocussen wel heel snel instorten.
Klik op de titel voor nog wat 'stormy' lente foto’s.

Lente

21 maart 2006, start van de lente.
De zondag ervoor is het nog zo ijzig koud op het hockeyveld dat je alleen met Uggs warme voeten houdt. De oren vriezen er bijna af. Afzien op dat hockeyveld, zowel voor de kijkers als de speelsters. En die staan niet eens stil!
Dinsdag start de lente en woendagmorgen waait er nog een heuse sneeuwstorm over het westen. Lente?
In de loop van de week verandert het weer een beetje en zondag de 26ste kan ineens de jas uit. Zalig, tijdens ons rondje in De Paauw kom ik bezweet thuis. Want vest met bodywarmer is toch wel een beetje te warm. Ook tijdens de hockeywedstrijd staan we heerlijk in het zonnetje. Niet alleen de speelsters zweten. De meiden winnen met 5-3 en ook Mimi scoort een prachtig doelpunt. Bij ons op de veranda is het 20 graden, echt lekker dus!


In De Paauw schieten de crocussen en sneeuwklokjes als paddestoelen de grond uit.
Wat dat kleine beetje warmte van de zon al niet doet.
Foto toestel mee en toch maar even kijken of er nog wat van te maken is.
Aan het begin van De Paauw komen we Angel’s trainster Marrie met haar roedel tegen. Ravie, haar jonge Groenendaeler laat z’n balletje in de vijver vallen, verliest daarop z’n evenwicht en maakt een korte ‘lente’duik. De Flatcaoted Retriever redt de bal. Daarna komen we tussen het bed van crocussen een heleboel vrienden tegen: Balou, Elmo, Raffles, Boomer, Duitse Herders Tommy en Victor, een Oud Duitser Herder genaamd Kazan en nog veel meer.
Jongens het is lente: heerlijk denkt dus duidelijk iedereen die we zien.


Na bijna 2 uur keren Angel en ik huiswaards. Met toch wel een aantal foto’s tussen de crocussen en tussen de sneeuwklokjes in.

Klik op de titel voor wat lente foto’s.
De laatste foto's uit het album zijn nog van februari, samen met Victor en Willem in De Paauw, net voor de eerste sneeuw van maart.

NODHV showfoto’s, door Lex gemaakt

Zie hier Luna en Boy, zus en broer van Angel uit het A-team.
Luna wordt 1ste bij de volwassen teven en Boy wordt 3de bij de volwassen reuen.

Tja, over dat A-team raken we maar niet uitgepraat en het bewijs is weer eens geleverd.
Het is en blijft een “prachtteam”!
Zowel Angel, Boy als Luna hebben alledrie een HD a voor de heupen en zijn ED vrij. En Boy heeft zelfs een aantekening in z’n stamboom staan, opgetekend door een keurmeester van de DRC, dat het een prachthond is. Aangekeurd en wel dus voor de ‘fok’.

Lex heeft een prachtig digitaal toestel waar iedereen jaloers op is.
En tijdens de Oud Duitse Herder show van 12 maart maakt hij heel veel foto’s. Kijk Lex eens staan met z'n Boy.

Het duurt even voordat alle foto’s zijn bekeken, zijn goedgekeurd en uitgezocht.
Uiteindelijk stuurt Lex er een kleine 140 toe.
Tjee, wat is dat moeilijk om daar de mooiste en leukste foto’s uit te kiezen.

Uiteindelijk heb ik hiervan ongeveer de 50 mooiste foto’s uitgezocht.
In volgorde van de dag heb ik ze in een nieuw album geplaatst met tekst erbij.
Kijk en geniet mee door op de titel te klikken.

Lex, hartelijk bedankt voor je prachtige bijdrage.

Jarig...En met Raffles in het park.

Van Djarré krijg ik een prachtige kaart!
Voor mijn verjaardag!








Want vandaag is het feest.

Samen met mijn 2lingbroer en mijn schoonzus zijn we alledrie jarig.
Schoonzus heeft het zaterdag gevierd, broerlief heeft het zondag gevierd en ik vier het op de dag zelf. Gisteren waren Angel en ik immers de hele dag op stap.

Lekker vrij genomen en met dit prachtige weer heerlijk samen het park in gegaan.
Om natuurlijk toch wel weer de nodige vriendjes tegen te komen.
Zo zien we Vivian met Raffles, de 6 maanden oude Rhodesian Ridgeback. Raffles heeft net een laparoscopische sterilisatie ondergaan. Kost wel ietsje meer, maar geen grote buiksnede, geen lange OK en geen extra anesthesie. Is in 15 minuten gepiept en kan binnen 2 uur weer wakker mee naar huis. Geen kap op en na een week kan je zelf de 3 hechtingen verwijderen. Mag die middag gewoon weer mee wandelen en komt ons de volgende dag weer in ’t park begroeten. Raffles is soms zo enthousiast dat ze pardoes tegen kleinere kinderen op srpingt, gewoon omdat ze wil spelen. En niet alle kinderen zijn daar van gediend, laat staan de baasjes. Maar er steeks helemaal niets geen kwaad in deze jonge dame. Wat een scheetje is zij.

Vivian geeft ons het mooiste compliment wat je kan krijgen: “Waar heb jij Angel zo netjes naast leren lopen?” Ik hakkel en stamel “Eh, gewoon door de cursussen, eh....” weet eigenlijk niet eens wat ik moet zeggen en herinner me de afloop van sommige cursussen, bijna huilend op de terugweg omdat Angel me weer eens over het veld had gelanceerd. Maar uiteindelijk is het natuurlijk toch beter gegaan. Na de 3de loopsheid is Angel echt rustiger geworden, toen zijn we ook met clickeren gestart en ik blijf het zeggen, wonderbaarlijk hoeveel meer aandacht Angel nu voor mij heeft. Geduld, toewijding, aandacht en consequent zijn, allemaal veelbelovende woorden, maar het werk wel. Met groeiende trots keren Angel en ik huiswaards. Om daar lekker te genieten van mijn verjaardag!
Kan trouwens wel merken dat gisteren ook voor Angel een vermoeiende dag is geweest.

‘S avonds krijgen we visite en ik word goed verwend met hele leuke kado's! En heel veel kaarten.
Bedankt allemaal!

Klik op de titel voor wat foto's van Raffles met Angel samen.

De NODHV Trophee

Met donker vertrokken en met donker weer thuis.
Zondagmorgen vroeg, heel vroeg....
Om 5.15 uur word ik, zonder gebruik van de wekker, mooi op tijd wakker. Fris en fruitig gaan Angel en ik aan het ontbijt, plasje doen en op weg naar de NODHV Trophee.
Half Nederland slaapt nog en wij zitten wakker en alert in de auto op weg naar Amsterdam.
Het is koud en heeft flink gevroren. Over 9 dagen is het lente, niet te geloven.

Bij Marjan van Marjan’s Meute maak ik een sanitaire stop. Marjan doet een poging haar ruiten ijsvrij te krijgen. Het is dweilen met de kraan open want nadat alle spullen zijn ingepakt en we weg willen rijden is die hele grote voorruit weer bevroren. Het vriest ook zo hard! Nu mag ik een poging wagen, ik kan er maar net bij. Als ‘bijrijder’ mag ik tenslotte ook iets doen voor de kost.
Met Floor en Angel samen in de achterbak rijden we op weg naar het Dog Training Centre in Schoonebeek. Deze keer gaan we alleen maar bij Hoogeveen één keertje in de fout, we leren het al. En zo komen we prachtig op tijd aan.

Karin van Kennel v.d. Victory is er al met Fly en Cliff. Helemaal uit Duitsland, maar volgens mij wel de kortste afstand. Roelie van Didier en Enjoy is er ook, gezellig. Lex heeft voor Boy een prachtige draagbare bench opgezet, daar kunnen we mooi onze spullen in kwijt. Goedele en Frieda sluiten de rij met Luna.


Met elkaar hebben we een gezellige plek aan de rand van de ring geconfisceerd.
De honden liggen in het midden en je kan toch wel goed merken dat de A-team honden inmiddels van het hele jonge hond af zijn, na de begroeting worden ze meteen rustiger. Naphasja komt ook bij ons zitten, zij heeft Shila, een zusje van Kes bij zich en waarempel, het is net ‘t kopie van Kes toen die nog klein was. Wat een prachtig grauw koppie heeft dit hondje van von El Dorado.
We ontmoeten heel wat leuke enthousiaste mensen, met natuurlijk weer allemaal dezelfde passie: de Oud Duitse Herder. Het wordt niet voor niets georganiseerd door de Nederlandse Oud Duitse Herder Vereniging.
Leuk nu in ’t echt Tanja en Marcel met Solar te ontmoeten. En vanuit het ODH forum herken ik Dini en Ralf met Fritz en AnneMarie van de Kennel Heartland. AnneMarie showt haar net overgenomen dekreu Forest von El Dorado. Zijn papa is ook de papa van Kes van Marjan’s Meute. En Forest zijn oma en opa zijn de overgroot oma en opa van Angel en Luna, dus toch nog verre familie van elkaar. Je omtkomt er bijna niet aan.
Naast ons zit een dame met een jonge herder uit Engeland geimporteerd. Mexx heet deze mooie Duitse Herder Langstokhaar. Zij valt helemaal voor de de honden uit het A-team. Ze zijn ook zo lekker rustig en sociaal met elkaar. Ze zou wel een pup willen van Angel en Mexx samen.......

Voor de middag mogen de eerst de puppen en daarna de jonge honden in de ring.
Even lastig voor Karin als ze zowel Fly als Cliff bijna tegelijk moet showen. Eerst is Cliff aan de beurt bij de jonge reuen en ze sluit later de rij aan de andere kant bij de jonge teven met Fly.
Tegelijkertijd heeft Marjan Floor in de ring. Zwarte Fly en bruin/zwarte Floor zijn zussen.
Cliff wordt er tussenuit gepikt en is 1ste van zijn klasse. Stiekem had ik dat wel verwacht. Hij is niet alleen ontzettend sociaal, maar ook nog eens heel erg mooi. Echt TOP!

In de 1.30 uur durende pauze laten we Luna, Boy en Angel heerlijk buiten los. Angel en Luna zijn nog altijd aan elkaar gewaagd met broer Boy als scheidsrechter. Af en toe corrigeert hij Angel, als deze teveel aan zus Luna wil plakken. Het is prachtig om te zien hoe die rangorde wordt bepaald.

Na de pauze starten de volwassen reuen. Solar, Forest en Boy blijven over en mogen met elkaar een aantal extra rondjes lopen. Kennelijk is het moeilijk beoordelen, want ze lopen heel wat af. Vooral tussen Forest en Boy lijkt het moeizaam te gaan. De honden lopen alletwee prachtig mee en ook ik kan me voorstellen dat het moeilijk kiezen is. En dan te bedenken dat Forest pas 2 weken bij dit baasje is. Hij loopt met haar mee ofdat hij haar z’n hele leven al heel goed kent. Wat een klasse.
Boy eindigt op de 3de plaats, Forest wordt 2de en Solar, die toevallig net een paar dagen geleden zijn poot heeft verwond aan een scherpe steen en nu nog een rood ‘zweetbandje’ om heeft, wordt eerste!

Na lang wachten, veel kijken en nog meer kletsen zijn dan eindelijk de volwassen teven aan de beurt.
En de zenuwen beginnen ook parten te spelen. Angel en Luna hebben alletwee voor de fokgeschiktheid een Zeer Goed nodig. Dat zullen ze toch wel halen?
Goedele loopt met Luna vooraan en naast mij loopt Brandy-Blossom v.d. Victory, ook zwart en halfzus van Luna en Angel, zij hebben alledrie de imposante Sultan als papa. Brandy-Blossom heeft hele lichte ogen, net als haar mama Jazz, die heeft ook ogen die dwars door je heen kijken.
Als we allen op rij staan komen er 3 Duitse keurmeesters aan ‘stormen’ om de tanden van elke hond te bekijken. De eerlijkheid gebied me te zeggen dat dit wel heel wat hardhandiger gaat dan we op de ringtrainig hebben gezien en geoefend. Zonder kennismaking met je hond en met handen over Angel’s ogen wordt haar lip en bek opengetrokken en het lijkt wel of de nagels in haar tandvlees verdwijnen. Angel stribbelt zowaar tegen en ja, dat zou ik op deze manier ook hebben gedaan. Normaliter laat ze zich zonder problemen betasten, ook het showen van het gebit is geen enkel probleem maar op deze manier zou ik ook schrikken. Gelukkig gaat de rest veel rustiger.
Na enkele rondjes met elkaar en daarna apart het geijkte driehoekje een paar maar gelopen te hebben wordt er besloten wie er nog even mag blijven en wie de ring uit kunnen.
Angel en ik sluiten uiteindelijk ook die rij en er blijven 3 honden over. Waarvan Goedel met Luna! Goedele heeft niet voor niets Luna de dag ervoor onder de douche gezet. Haar vacht ziet er prachtig uit, ze wordt nog een keer opgemeten en kunnen wederom moeilijk kiezen.
Er worden weer heel wat rondjes gedraven. Hoeveel kilometers zijn er vandaag afgelegd?
Maar dit alles werpt vruchten af want Luna wordt 1ste onder de volwassen teven! Geweldig, wat zijn we trots op Angel haar zuster Luna!

Na een korte pauze mogen alle 1ste deelnemers in de ring komen voor de befaamde NODHV Trophee. Wie gaat hem winnen?
Een voor een valt er een hond af die de ring mag verlaten. Helaas ook Luna moet eraan geloven. Maar die knappe Cliff, de debutant uit Angel’s balboekje, staat er nog steeds.
En blijft daar ook staan want hij gaat met de NODHV Trophee naar huis!! Klasse!!! "Onze Cliffie" heeft hem gewonnen!

De showresultaten worden uitgereikt en ik krijg het toch wel even Spaans benauwd. Luna was 1ste dus zij heeft zeker een uitmuntend als uitslag. Stel nu toch dat Angel niet goed genoeg is?
Maar gelukkig, ook ik kan een zucht van verlichting slaken.....
Angel heeft maar 3 keer 3 strafpunten gekregen. De volgende keer zal ik bruine ooglenzen mee nemen, want haar ogen zijn te ‘hell’ waardoor ze strafpunten krijgt. Haar totaal aantal punten is 91. Dit is helemaal TOP, want ook zij krijgt hiermee een UITMUNTEND. Het hoogste wat er is! En ik was nog wel bang dat ze niet goed genoeg was voor een Zeer Goed.

Nou Marjan, je mag trots zijn op je Meute, 3 uit één nest die na lang vijven en zessen tijdens de show een uitmuntend krijgen! Met Boy op een 3de plaats en Luna op een 1ste plaats. Wat een TOP score van het A-team. En als klap op de vuurpijl gaat die mooie Cliff (waarvan ook Marjan de mede eigenares is) er met de NODHV Trophee vandoor!

Kijk trotse Cliff eens zitten naast Goedele!!!

Goedele’s moeder Frieda heeft ook niet stil gezeten. Zij heeft haar ogen de kost gegeven en is op zoek gegaan naar mannen, mooie dekreuen wel te verstaan. Want volgend jaar, als de planning een beetje gaat lukken, dan mogen zowel Luna als Angel alletwee moeder worden.
En daar hebben we natuurlijk wel een hele mooie rustige lieve man voor nodig!

Tanja en Ruud, bedankt voor de organisatie.
Marjan, bedankt voor het mogen meerijden in je heerlijke auto. De honden gingen al snel onder zijl achterin en wij hebben gezellig keuvelend de hele dag weer voorbij zien gaan.

Klik op de titel voor de NODHV Trophee foto’s.

Sneeuw in de prinsessetuin

In park De Paauw is de sneeuw toch alweer vrij snel gesmolten.
Het grote veld voor het gemeentehuis wordt zo druk bezocht door allerlei honden, daar blijven zelfs de vele molshopen niet helemaal in takt.
Angel treft er elke dag wel de nodige hondenvriendjes. Ballen gooien, elkaar achterna zitten, jagen, de molshopen besproeien of gewoon wat op stokken kauwen. Wij baasjes spreken wat met elkaar of proberen onze honden tot appel te roepen als ze weer eens een bal van een andere hond hebben gegapt.

Naast het oude raadhuis ligt de befaamde Prinsessetuin.
Omdat deze tuin verboden is voor honden, is hij dus eigenlijk nog opgerept.
De sneeuw blijft er redelijk liggen. Wauw, wat ziet het er hier vredig uit.

Opnieuw stiekem maak ik van Angel een paar sneeuw foto’s in deze tuin. We staan even stil bij de 'geboorteboom' van prinses Amalia. Netjes omheind met een geboortebord.

In de verte staat het Victoriabeeld als ENGEL op de achtergrond.
Angel vindt het er heerlijk, ze hapt in de sneeuw en spring de gegooide sneeuwballen achterna. Haar hele snoet verdwijnt in de 'koude poeder'. Op sommige foto's is ze net een grote boze wolf!
En natuurlijk heeft ze totaal geen last van de kou.

Klik op de titel en geniet mee van dit sneeuwfestijn.
Of dat er een heel pak ligt!

Winterse buien

Bijna lente en winterse buien teisteren Nederland.
Sneeuwbuien van hagel, natte sneeuw en hele dikke vlokken tot minuscuul fijne poedersneeuw. Af en toe overgaand in regen en een stormachtige wind. Veel, heel veel wind hier in het westen.
Ook in Wassenaar ligt de sneeuw als een witte deken op sommige plaatsen in het park. Weliswaar lang niet zoveel als elders in Nederland, maar net genoeg om vast te leggen op foto.
Precies een jaar geleden werd Nederland ook getroffen door flinke sneeuwbuien. Die sneeuw bleef zelfs eventjes liggen. Maar nu doet de zon de sneeuw op sommige plekken al snel smelten. En dan krijg je blubber, gemengd met modder.

Als zwarte hond profiteert Angel zowel van de sneeuw als van de blubber. Het eerste doet haar zwarte vacht prachtig afsteken tegen de witte achtergrond, het laatste verdwijnt in haar lange zwarte buikharen, valt gewoonweg niet op en blijft alleen zichtbaar achter op al die handdoeken waar ze thuis mee wordt afgedroogd.

Op naar het park met fototoestel. En laten nu net de baasjes van Angel haar vriendjes dezelfde gedachten hebben. Victor en Willem zijn al aanwezig en hebben het hele mollenveld al besnuffeld. Stokken zijn Victor's favoriete speelgoed, sinds z'n baas Leo hem dit heeft geleerd is hij er niet meer vanaf te slaan. Wat heeft Victor toch een prachtige grote oren.......

Als ook Balou en Elmo komen dan is het feest compleet. Balou en Elmo hebben we een dikke week gemist, Elmo heeft afgelopen week z'n 2de chemo kuur ondergaan.
Op het grote veld is het toch wel even genieten, ondanks de al tot modder gereduceerde molshopen waar het veld vol van ligt.

Balou en Angel zijn alletwee echt goed te zien en Elmo z’n vacht lijkt in deze sneeuw wel geel. Nee, dit komt niet van de 2de Chemo, die kuren doorstaat hij dapper en zonder problemen.

Op 18 januari is Elmo z’n rechter achterpoot geamputeerd.
Na een tijdje mank te hebben gelopen, het eventjes aankijken, een aantal dierenarts bezoekjes, wat rontgenfoto’s en een second opinion werd de diagnose botkanker gesteld, in z’n achterpoot. Deze was bijna poreus door het grote gezwel. Geen wonder dat Elmo niet meer vrolijk was.
Lang nadenken was niet nodig, de achterpoot werd geamputeerd en nu heeft Elmo al 2 chemo kuren achter de rug. Elmo doet het prima, hij is weer heel vrolijk en huppelt blij mee op het veld. Zijn grootste plezier is een bal, die hij altijd bij zich heeft.
Hulde aan z’n baasje, zij heeft dit toch maar voor hem gedaan.

Klik op de titel voor wat winterse foto’s